حیوانات اسب در زندگی ایرانیان باستان در مورد
اسب وکاربرد آن
در زندگی باستان مطالب زیادی وجود دارد
اسب حیوانی است که از بیشترین کاربرد
در زندگی نه تنها
ایرانیان بلکه
در زندگی دیگر مردمان دنیای
باستان برخوردار بوده
اسب بیشترین کاربرد را
در مهاجرت ها ،جنگ ها وغیروداشته است ریشه وبن
اسب را از مص
در به معنی تند رفتن است گرفته اند نظر به اینکه این جانور
در میان چهار پایان خانگی دیگر چون شتر و گاو و خر تند تر وتیز تر است
ایرانیان از دیر باز با
اسب آشنایی داشته اند بطوریکه نمی توان سهم بزرگی که کاسیها
در پرورش
اسب بطور گسترده
در بین النهرین رواج داده اند را نادیده گرفت حتی
در میان اقوام شمالی ایران واقوامی چون سکاها و آن ها و سرمتها وغیر را
در میان نوشته های مورخان می توان دید آریاییان
در پرورش
اسب وتیمار آن چنان پیش رفتند که به تدوین اصول این امرپرداختند نوشته ای به خط میخی
درزبان میتانی از بغاز کوی پتریای
باستانی
در آسیای کوچک ومتعلق به قرن چهاردهم بدست آمده است که نخستین
اسب نامه فرسنامه شناخته شده به شمار میرود و
درآن شیوه رام ساختن وتربیت
اسب وتوشه دادن وتیمار داشتنش توصیف گشته است
اسب حتی
در اسطوره ها وحماسه ها و
درکتاب مقدس زرتشتیان ویا نام پادشاهان جایگاه ویژه ای دارد تا جایی که ما اسامی نیز به نام آن میبینیم - لهر
اسب دارای
اسب تند - ارج
اسب اسب با ارزش - پورش
اسب اسب لاغر - گشت
اسب اسب رنده - تهم
اسب اسب تن
درو -جایگاه
اسب را بین حماسه ها واسطوره ها و ادیان مختلف میتوان دید
در بین حماسه ها واسطوره ها می توان به شاهنامه فردوسی اشاره کرد که فردوسی با دقت و وسواس خاصی از
اسب رستم به نام رخش سخن می گوید وجایگاهی که
در شاهنامه به او قایل می شود
در بین افسانه ها و روایت های
باستانی می توان به داستان
اسب کوروش اشاره داشت واینکه چطور
اسب سرکش فقط توسط کوروش رام می شده است ودیگری
اسب شبدیز که او نیز از شهرت خاصی
در تاریخ برخوردار است واینکه خسرو پرویز به
اسبش نیز بسیار تعلق خاطر داشته وداستان مرگ
اسب وخبر رساندن مرگ
اسب توسط باربد داستان جالب وخواندنی است دیگر ی می توان به افسانه وروایت به تاج وتخت رسیدن داریوش اشاره داشت که چگونه با شیهه کشیدن به موقع
اسب داریوش به ق
درت می رسد ودیگری می توان به
اسب سیاوش اشاره داشت وداستان عبور کردن آن از آتش وثابت کردن بیگناهی سیاوش و حتی
در دین اسلام نیزاز شخصیت هایی چون پیامبر اسلام(ص) به همراه
اسبی به نام براق که
در شب معراج ایشان را همراهی کرد، امام علی (ع) با
اسبی به نام دولدول وامام حسین (ع) با
اسبی به نام ذوالجناح" صحبت به میان آمده است و
اسب هایی خاص بودندوهمواره یار و وفادار بوده اند که
در تاریخ مشهور شدند ,